Saturday, November 5, 2011

Lain Orang, Lain Kenangan



Kawan, biar sampai syurga :)


1. Wani atau nama comelnya, Kak Long

Wani yang manis, ayu... memang baik laa! Kak Long kan perempuan cantik, makanya dia ada banyak sangat selendang yang cantik. Haha, aku selalu cakap kat dia.. nak jugak nak jugak! Gurau je laa kan. Tup tup, waktu dia balik dari KL rasanya... dia masuk ke kelas aku lepas itu letak plastik kecil yang comel sambil senyum. Ahaa, aku pun macam terpinga-pinga laa kan. Terus aku bukak, oh.. selendang! Haha, menjerit kat situ.. teruja laa katakan. Eh, tak tak. Memang sangat teruja. Rasa macam terharu gila. T______T

Dah laa warnanya, hitam putih kelabu gitu. Hitam tu yang penting, waaaaa sayang gila selendang tu. :) Gantung elok-elok dalam almari, bila rasa rindu kat Kak Long.. mesti pakai selendang tu dan aku akan senyum sorang-sorang. Sebab, aku ada kawan yang sangat baik macam Kak Long. ^^

2. Zian atau nama manisnya, Long Piah

Zian yang perangai macam budak-budak, haha. Kawan baik aku sejak aku Darjah 3. Ye laa, dari Darjah 3 sampai laa Darjah 6.. Aku, Zian dan Mila memang tiga serangkai laa. Memang tak berpisah. Huahuahua. Bila dah naik sekolah menengah ni, masing-masing masih sekolah sama tapi lain-lain kelas... rapat tu rapat tapi takde laa berkepit macam kat sekolah rendah dulu. Apa pun, memori waktu sekolah rendah tu tak pernah aku lupa. :)

Oh, kenapa aku panggil dia Piah? Sebab, dia panggil aku Balan-balan. Alah, hantu Balan-balan yang ada kepala sahaja tu.... Mula-mula, dia sorang je panggil aku Balan. Tapi, bila dah lama... glemer pulak nama Balan ni. Huish, orang lain pun panggil aku Balan-balan. Untuk certain yang tahu laa kan. Asmaq pun, suka sangat panggil aku Balan. Haha. Iye laa Piah, Balan sayang Piah! XD

3. Pqah Manaf  atau nama macho-nya, Lolong

Oh, Lolong ni memang banyak sangat nama macho-nya. Tak terbilang. Sekali Along la, Amanda la, dan bla bla bla. Dia, kawan yang sangat baik. Yang aku kenal, sejak tingkatan 1. Dari zaman ber awak-saya hingga sekarang zaman ber aku-mu, dia masih kawan yang sangat baik. :D Aku ada ramai sangat kawan yang sangat baik dan dia adalah satu daripadanya. Ehehe, aku sayang dia sebab aku tahu dia sayang aku jugak. Waaahaha. Marilah sama-sama berkasih sayang dengan kawan-kawan, sangat seronok. :)

Satu kenangan dengan dia yang paling aku ingat; waktu aku demam kat aspuri. Time exam trial PMR pulak tuu. Haih, dah laa waktu tu aspuri takde air. Wargh, dugaan cabaran betul. Haha. Dia kata dia nampak muka aku masuk Bilik 13 dengan lemah, tak bermaya ecece sorang-sorang. Sebab, dalam fikiran aku cuma katil! Aku nak tido je waktu tu. Dah tak peduli apa dah, masuk bilik... tido. Pinjam katil Hani! Hehe, sebab katil aku katil atas kan, takde kekuatan nak panjat XD Tup tup, dia bukak pintu. Dia duduk tepi aku, dia pegang dahi aku dan dia tanya samada aku dah makan ubat ke belum? Erk, mesti laa tak. Euw, ubat. --'

Aku cuma mampu cakap kejap-kejap dengan dia lepas tu aku tido. Aku perasan, lama sangat dia duduk di samping aku.. semata-mata tengok aku je. Diam. Haha, lepas tu dia baru dia keluar. Dan, aku sambung tido. Hui hui hui.

Bila aku pergi Bilik 16, bilik dia... pinjam katil Ada. Haha, tido kat situ pulak. Dan, dia paksa aku makan panadol. Haha, kakak f6 siap bagi aku roti lagi.. siap tolong mahu belah panadol tu since panadol tu besar okay? Hehe, nak tak nak... makan je laa. Haihh, Pqah.. Pqah.. Aku sayang mu :)

* * * * * *

Lain orang, lain kenangannya bersama aku. Yang pasti, indah :)

Terima kasih Allah, sebab hadiahkan mawar-mawar ini dalam hidup aku.
Aku hargai mereka. Sangat.
Sampai bila-bila.


Sebab, aku ketawa dan menangis bersama mereka :D






PS. Baru aku perasan, nama mawar-mawar dalam gambar ni semua ada Long. Haha, Kak Long. Long Piah. Lolong. Huish, ye la ye la... korang kan memang orang yang tinggi. :)

(tinggi dengan kasih sayang XD)




No comments: